EMRET KOMUTANIM 7. BÖLÜM
ferit: yok ya,zaten benimde başka işim gücüm yoktu
mehmet:ya ferit ne işin var abi? ya ne güzel işte. sen,ben,fato,suzi takılırız abi.
ferit:yaa ne harika değil mi aile saadeti falan yaşarız
Mehmet: Üff ya! Pislik yapma işte ya. Kırk yılın başı bişey istiyoruz.
Ferit: Ya kardeşim! Beni niye karıştıyosun. Sen git gez fatoyla.
Mehmet: Gelsen ne olur be abi?
Ferit: Ya anlamıyosun galiba Mehmet. Suziye yakın olmak istemiyorum. Zaten sabahtan akşama kadar peşimde dolaşıyo…
Mehmet: Ya evlen demiyoruz ki abi. Beraber çay içeriz o kadar.
Ferit: Yok abicim yok… yook… Küçücük kız. Hem sonra aramızda bişey oyduğunu zannedecek. Kendi kendine gelin güvey olacak.
Mehmet: Ya sende alemsin ya(oturarak) Neresi küçük abi. Üstelik fıstık gibi kız.
Ferit: Sen pazarlamacı olacak adammışsın ha. Oğlum manyak mısın? Albayın kızı o. Gönlüm olsa bile albaya saygımdan kalkışmam böyle bi şeye.
Mehmet:Aman be abi! Amma uzattın ya. Ya korkuyorum işte anlasana ya... Fatoyla başbaşa kalırsam bir pot kırarım. Senin gibi sürüyle kız arkadaşımız olmadı canım benim
Ferit: Böyle yapınca küçük emrah gibi oluyosun...
Mehmet: Hadi lan!
(gülüşürler)
Ferit: ağlama tamam. (elindeki kalemi atarak) bi seferlik ama... BİRR...
Mehmet: Aslan bacanak bee...
Ferit: Nee...?